.... wpadam do świata ponad czernią. Zachowuję szczątkową zdolność lotu. Poruszam się niczym sterowiec. By zmienić kierunek lotu musze mocno się nad tym skoncentrować i wtedy powoli zmieniam kierunek. Lecę nad pięknymi ceglastymi kamienicami. Po chwili w oddali dostrzegam kościół. Strzelista konstrukcja górująca na okolicznymi budynkami. Powali opadam na schodach prowadzących do wnętrza. Kościół jest piękny. Strzelista konstrukcja bogato zdobiona przyciągająca wzrok gdziekolwiek by się nie spojrzało. Dominują odcienie złota i cegły. Budynek utrzymany jakby w stylu gotyckim. Wchodzę do środka. Jestem sam. Jest jasno. Światło wpada przez olbrzymie okna. Kilkanaście metrów prze sobą widzę ołtarz, olbrzymi stół za nim jakieś zdobienia. Nie dostrzegam elementów chrześcijańskich (krzyży itp.). Zafascynowany powoli zbliżam się do ołtarza. Nagle nieoczekiwanie czuje jak jakaś olbrzymia siła rzuca mnie na podłogę. po chwili czuję że na leżę na czymś twardym. Mimo prób nie mogę się poruszyć. Nikogo nie widzę a jednak czuję jak z dwóch stron ktoś siłą chwyta mnie za ręce. Czuję ucisk silnych dłoni. Odzyskuję częściowo zdolność ruchu i rozglądam się niepewnie. Patrzę w bok. Ręce zostały już przywiązane. Przyglądam się dokładniej. O kur... jestem przywiązywany do krzyża. Zaczynam czuć się coraz bardziej niepewnie. Bronię się przed narastaniem uczuć bo wiem że spowoduje to cofkę. Uspokajam się i zaczynam dalej obserwować. Niewidoczne postacie skończyły już krępowanie. Czuję się dziwnie. Cisnące więzy sprawiają ból. Faza jest jednak stabilna i czysta. Nagle czuję że zastaję uniesiony. Krzyż na którym leże musi nieść kilka niewidocznych postaci. Przemieszczam się w kierunku ołtarza. Czuję się bezradny. Wydaje mi się że nawet gdybym chciał to i tak bym nie mógł w tym momencie wrócić do ciała. Niosące postacie zwalniają. Minęliśmy stół i zaraz potem czuję że jestem obracany głową w dół. Krzyż został postawiony. Wiszę głowa w dół i patrzę na kościół. Nie czuję przerażenia tylko dziwny niepokój. Widzę jak w środku zbierają się ludzie. Nie wiem co się dzieje. Wiszę tak jakąś chwilę. Nagle ogarnia mnie przemożny spokój. Czuję że z góry spływają na mnie świetliste potoki energii. Zaczynam odczuwać niesamowity napływ mocy. Nagle jakby napierając powietrza w płuca zasysam tą niewyobrażalną dawkę energii. Unoszę się w górę. Krzyż, więzy zostają rozerwane a ja wiszę w powietrzu w obłoku mieniącego światła. Iluminacja po chwili zanika a ja opadam powoli na podłogę. Ludzie zgromadzeni jakieś kilkanaście metrów ode mnie patrzą na to widowisko. Czuję dalej pulsującą we mnie moc. Porwany jakimś dziwnym impulsem wyciągam rękę w górę i charcząc krzyczę aaaaaaaaaaaa. Ludzie nagle jakby obudzeni moim krzykiem odpowiadają tym samym. Nagle słysze swój głos jak wypowiadam dziwne słowa. „Bóg naprawdę istnieje. Uwolniłem się z więzów ponieważ jestem synem boga”. Nastaje cisza. Zaczynam zastanawiać się dlaczego to powiedziałem. Wraca powoli analityczne myślenie. Cisza która zapadła w kościele trwa nadal. Dziwi mnie dlaczego ludzie nic nie mówią mimo tego że wcześniej podjęli mój krzyk. Emocje powoli opadają zaczynam zastanawiać się co właściwie mam dalej robić. Po chwili obraz rozmazuje się i wracam do ciała...

Ciekawe doswiadczenie , naprawde!

A ja wciaz czekam na pierwsze wyjscie ;]