Cześć

Oobe interesuje się już ..(standard) , a więc do rzeczy dziś próbowałem metodę 4+1 położyłem się spać o 0:40-50 wstałem o 4:00 i oto moje 1 pytanie czy to musi być na styk 4h czy może być troszkę mniej tak jak ja 3:20 min 2 pytanie jak mnie obudził budzik miałem głęboki sen(budzik mnie troszkę budził aż się siorka wkurzyła czemu o tej godzinie wstaje) czy to dobrze czy może powinienem wstać jak na zawołanie ? albo czy powinien to być płytki sen a może w ogóle to nie ma znaczenia ?

ok jedziemy dalej no nic rozbudziłem się nie trwało to długo ale ogólnie spać mi się już nie chciało. Kładę się na plecach i relaksuje licząc( 100 do 1 co 2 100 .98.96....) i ......?
I nic tylko ręce mi się wydawały cięższe i przez chwile mi piszczało w uszach
no nic nie poddałem się i leże dalej nie myślę o niczym po 25 min NIC zaczęły mi drętwieć ręce ,kark ze zmęczenia a raczej od leżenia w tej samej pozycji więc zwrot na bok i dalej leże po kolejnych 23 min Niczego postanowiłem iść spać. No i oczywiście napisać ten temat jak wstanę

Wszystko zależy od indywidualnych predyspozycji, więc technika to bardziej kwestia kombinowania i dopasowywania pod siebie niż dokładne trzymanie się reguł. Tzn. metoda prób i błędów na bazie własnych obserwacji. Podejdź do tego na luzie, twórz własne wariacje.
ów niewygoda o której wspomniałeś też ma swoje zadanie-pomaga dłuzej utrzymać świadomość i często w najmniej oczekiwanej chwili okazuje się, że to już TO-możesz nawet nie zauważyć momentu przejścia, takie to zwodne.

Można powiedzieć, że nie stosowałam metody 4+1 ściśle, bo też tak nie trzeba jej stosować. Stosowałam coś co nazwać by raczej trzeba było - siku i lulu - czyli wstawałam na siku kiedy się rano przebudzałam, kładłam się w mojej ulubionej pozycji do zasypiania (często też spisywałam wcześniejszy sen, co przedłużało okres niespania, a jednocześnie utrzymywało w świecie Poza) i powtarzając w kółko "To sen" przy jednoczesnym wyobrażaniu sobie scen ze snu, zasypiałam. Wywalało mnie do mojego pokoju albo rzadko gdzieś indziej.
Czyste OBE to bardzo trudna sztuka! Udaje się nielicznym, choć liczni upierają się, żeby je mieć, a potem płaczą, że nie mają.