Witam, chciałbym się czegoś więcej dowiedzieć o mentalce. Mógłby ktoś podać zwięzłą definicję jak i propozycje metod osiągania?

Cze na temat o sposobie wychodzenia mentalnie traktuje Książka Bruce'a Moena "Świadome Podróże w Niefizyczne Światy" która to jest zresztą podręcznikiem nauczającym tej metody, wszystkie inne podręczniki tego autora są właśnie opisem jego eksploracji za pomocą tej metody. Polecam jego lekturę
ps. być może nie jest to bezpośrednia odpowiedz na Twoje pytanie ale będzie bardziej rzetelna jak sam ja znajdziesz ,a na pewno z korzyścią.
Pozdrawiam

Też jestem tego zdania że mentalkę najlepiej nauczyć się z książki Moena też tak zaczynałem. Opisał bym cały jego proces ale to jest pewnie zastrzeżone więc tego nie zrobię.
Obecnie do mentalki nawet nie używam tej procedury wystarczy że się położę albo usiądę w cichy miejscu, chwilę się zrelaksuję i już można działać. Najlepiej mieć jakiś cel/plan co chce się zrobić, gdzie dotrzeć, co odwiedzić. Wyrażam intencję i w moim przypadku samo się dzieje podejrzewam, że u osób zaczynających przygodę trzeba trochę zmyślać na starcie tak zresztą uczy Moen. Trochę wymyślasz otoczenie, akcję a w pewnej chwili zobaczysz że akcja już sama się dzieje i to co odczuwasz nie jest twoją projekcją. Z czasem zdobędziesz dowody na prawdziwość tego co mentalnie zdziałasz np. odwiedziny kogoś zmarłego.

powodzenia i jakby co pytaj ;]

Rychu - nie przesadzaj z tym zastrzeżeniem praw autorskich: przecież nie przypisujesz sobie jego technik i nie zamierzasz wykorzystywać tego w działalności komercyjnej. Możesz spokojnie napisać: "Moen robi to tak:....". Techniki mentalek istniały od zawsze - Moen dostosował elementy technik Monroe'a (kryształ i gromadzenie energii z dołu i góry - to chyba było w energy balloon Monroe'a), dodał od siebie trochę, a reszta była. Wizualizacja i jasnowidzenie "zdalne widzenie" to bardzo stare tematy. Co innego jakbyś sobie przywłaszczył jego program warsztatów i zarabiał na tym. Nie dajmy się zwariować - cywilizacja musi iść naprzód. Z drugiej strony z książki faktycznie najlepiej się uczyć, bo Moen zawarł tam wszystko, co potrzebne nie tylko na starcie, ale i dalej:):):)

;] Nagualko tak więc piszę

Moen robi to tak: ;]
Kładzie się bądź siada w wygodnym miejscu, cichym i spokojnym.
Relaksuje się.
Ustanawia przepływ, pobiera i magazynuje energię z dołu
Ustanawia przepływ, pobiera i magazynuje energię z góry
Odczuwa i gromadzi energii miłości
Wyraża intencje - ćwiczenie zginania małego palca
Pompa wyobraźni
Eksploracja

jak widać bez książki ciężko będzie bo to dużo do opisywania każdego z punktów procedury

Jak już część osób wspomniała, żeby nauczyć się podróżować mentalnie najlepiej jest sprawić sobie książkę Bruce'a Moena "Świadome podróże w niefizyczne światy". Czym są podróże mentalne? Nazwijmy je twórczym wykorzystywaniem wyobraźni.

Już Zygmunt Freud sugerował działanie aparatu psychicznego nazwanego procesem pierwotnym. Polega on na swobodnym, niczym nie skrępowanym przemieszczaniu się energii psychicznej (pobudzenia, popędu) pomiędzy wyobrażeniami. Dzięki temu można przejąć kontrolę nad ruchami dowolnymi, bądź też halucynować sobie obiekt spełniający życzenie. Na razie opisuję to tylko w kategoriach psychologii, a nie ezoteryki.

U małych dzieci proces ten jest jedynym sposobem funkcjonowania, aż do wyparcia pierwotnego. Jednak działanie całego aparatu psychologicznego funkcjonuje nadal u człowieka przez całe życie. I tak, kiedy zamykamy oczy w czerni pod powiekami widzimy najpierw niewyraźne kształty, zdaje nam się, że słyszymy jakieś dźwięki nasze-nienasze. Z czasem podczas zapadania się w sen kumulujemy coraz więcej energii psychicznej i halucynujemy coraz bardziej realistyczne odczucia zmysłowe. Cała ta energia psychiczna, jest zbudowana ze wspomnień różnych stanów, odczuć zmysłowych, wzorców. Im w większym stanie relaksu się znajdujemy, tym więcej tego budulca napływa do naszych wizji.

Teraz OBE, jest stanem dość złożonym, więc nie będę w niego wnikał, ale LD jest uzyskaniem kontroli w naszych wizjach. LD uzyskuje się w stanie głębszego relaksu. Nie ulega wątpliwości, że jeśli odzyskamy świadomość w trakcie snu, to nasze śpiące ciało jest strasznie zrelaksowane. Podróż mentalna zaś może odbywać się (ale nie musi) w stanie lżejszego relaksu, kiedy to zdaje nam się, że coś widzimy, słyszymy i odczuwamy. Podróż odbywa się w środowisku jeszcze nie urealnionym przez napływ energii psychicznej.

W podróżach mentalnych inaczej działa pamięć i świadomość. Jak wspomniałem w LD ciało śpi i nasz mózg działa na zwolnionych obrotach, więc i nasza świadomość jest przeważnie nieco inna niż na jawie. Natomiast do podróżowania mentalnego nie trzeba usypiać. Wystarczy dobrze się zrelaksować. Bruce Moen mógł podróżować nawet w pubie. Wtedy mózg jest bardziej rozbudzony i świadomość jest naprawdę genialna. Przy odrobinie wyćwiczenia również i pamięć zdarzeń jest lepsza, a podróżnik może dolecieć znacznie dalej niż w LD czy OOBE. To czyni podróże mentalne znacznie bardziej atrakcyjne pod względem poznawczym. Z drugiej zaś strony jakość przeżyć jest znacznie niższa. Nie usłyszymy niczego naprawdę, tylko będziemy mieli wrażenie jakbyśmy słyszeli itd z innymi zmysłami.

Ponieważ to wszystko zależy od stopnia nagromadzenia energii psychicznej jest cała skala doznań. Pogłębiając relaks możemy dojść z podróży mentalnej do LD. Granica jest tu dość płynna. Aha, no i najważniejsze w podrózy mentalnej mamy wrażenie ciała, choć jak wspomniałem to zależy od jakości podróży.

Warto jeszcze dodać że są przekłamania w odbiorze tego co widzimy zauważyłem że szczególnie duże przekłamania są jak dochodzi do grupowych eksploracji. Jak robiliśmy wyprawy dzień po dniu to zaobserwowałem że pierwszego dnia było najlepiej z weryfikacjami ale następne dni przyniosły coraz gorsze weryfikacje a rozbieżności czasem były ogromne. Dlaczego tak jest trudno mi powiedzieć bo jest dużo czynników na to wpływających choćby to nasze życie tutaj, zapał (pierwszego dnia zdecydowanie był największy), wewnętrzna ciekawość i chęć zrównania wersji swojej eksploracji z wersjami innych itd. itd. Astralne wyjście jest bardziej namacalne - jak chodzenie tutaj i dobitne; mentalne bardziej "delikatne" i trzeba jakby całym niefizycznym sobą odbierać otoczenie, trzymać na wodzy interpretatora i postrzegającego, nie oceniać i nie analizować podczas eksploracji i bardziej się pilnować, znacznie łatwiejsze jest w uzyskaniu ale potem trzeba dużo pracy włożyć żeby było jak najbardziej efektywne.

Zrobimy wspólne eksploracje mentalne? Jestem pełna entuzjazmu! Ostatnio nieustannie mnie nosi... Zbadajmy coś ciekawego... może szczelinę? albo Mistrzów - sama ich obecność robi coś śmiesznego z najlżejszym ciałem - świadomość fika w ultraeter, a jakby się udało jeszcze skontaktować by uzyskać jakieś informacje...

Chetnie podejme sie spotkania mentalnego z Mistrzami Bo szczeliny i kryształy jakos nie inspirują mnie na tyle, by sie do nich umiec dostroić.

Jeden z autorów buddyjskich tekstów, nie pamietam teraz nazwiska, podczas czytania cały czas był gdzies blisko i inspirował moje rozumienie tego tekstu. Korzystałam z zupełnie sobie nie znanej metody interpretowania i przyjmowania, wiedzy. A teraz po przeczytaniu Powella, wiem na czym polegał cały ten niezwykły proces, to tylko ciałko mentalne odbierało info z myślokształtu...

Poszalejmy troszkę Ja tez mam ochotę wspolnie poeksperymentować!

Nagualko ja też się pisze na tą wyprawę jakby co, załóż odpowiedni temat i lecimy z koksem żeby tutaj już nie śmiecić ;]

To śmiało zapraszam do specjalnie przygotowanego działu Organizacja badań.