Czym jest ciało niefizyczne i świat niefizyczny?

Tym samym co ciało fizyczne i świat fizyczny, czyli poznawczym narzędziem „ja”, tyle, że zbudowane są z innej, bardziej subtelnej materii, podatnej na odkształcanie przez myśl obserwatora zdarzeń, czyli tego, który akurat, w danej chwili doświadcza, jak i myśl innych przebywających na danym poziomie jaźni.

Czym jest moje ciało niefizyczne na różnych focusach zrozumiałem, gdy fazę krok za krokiem przesuwałem. Można rzec w uproszczeniu i będzie, to wielkie, skrótowe uproszcznie, że do każdego focusa przynależy inne ciało. Jakby o innej gęstości i ciężarze. Zaznaczam: to tylko daleko idące uproszczenie. Inne ciała miałem w ospuo-ach, inne w parku i jego centrach, a za szczeliną całkowicie ciało zniknęło, razem z otoczeniem do którego przynależało.

Każde z ciał przynależy ściśle do określonego środowiska z którego się wywodzi. Jest jak ubranie, które się zdejmuje, by przesunąć fazę wyżej. Za szczeliną nie ma już ciała, tzn. nie widać go, tylko pozostaje odczucie jego posiadania, jak by było przezroczyste i nie sposób niczego już wykreować modelując pasmo M, które za szczeliną jest bardzo żadkie, o którym pisał Monreo, a w inny sposób przez Sugiera nazwane zostało: kolorowa mgła-modelina podatna na odkształcanie przez myślo-emocje. To właśnie z tego pasma, z tej modeliny zbudowane są światy i przynależne im ciała. Są niejako zageszczeniem tej modeliny, naturalnym odksztaałceniem pasma M. HTSI jest wybitnym zagęszczeniem tej substancji.

Leć za szczelinę śmiałku, a wszystko pojmiesz i zrozumiesz. Nie patrz na innych. Nie zerkaj w tył. Nie ulegaj śpiącym wpływom, omijaj chaos słów i próby uślnego, za wszelką cenę logicznego pojmowania i snucia błędnych przez to teorii, niedaj boże spiskowych. Pojmiesz wszystko doświadczając, czyli na włsnej skórze przeżywając. Nie ma innego wyjścia w pojmowaniu jak DOŚWIADCZAĆ, a nawet jeśli nie dokonasz tego odkrycia za fizycznego życia, świat się nie zawali i przeżyjesz wszystki dalekie podróże po zgonie i to bez żadnych problemów i systemów, które by cię trzymały. Tak naprawdę nic nas tu nie trzyma i po śmierci też nie będzię trzymać... Trzymaj się siebie, wierz w siebie...

DS

Widzę to tak....istnieje wiele wymiarów...każdy z wymiarów ma daną gęstość , wychodząc z ciała które jest w gęstości ŚF zmieniamy naszą gęstość dostrajając ją do gęstości wymiaru astralnego przechodząc dalej znów ją zmieniamy itp itd....Darek dobrze to zobrazował jako ściąganie ubrania. Chodzi o to że egzystowanie w danym wymiarze jest możliwe tylko wtedy gdy mamy dostrojoną gęstość do gęstości danego wymiaru...będąc pod wodą nie możemy oddychać bez butli z tlenem itp... chociaż na lądzie nie sprawia nam to problemów.Podobnie sprawa ma się z naszymi podróżami...wymiar astralny to kompletnie inne środowisko niżeli nasz świat fizyczny i rządzi się całkowicie odmiennymi zasadami....Nie twierdze że nie możliwe jest dostrojenie do świata fizycznego jak wiadomo w pewnych określonych warunkach wymiary mogą się na siebie nakładać...wielu ludzi ma problemy z duchami a jeszcze więcej mieszka w uroczych pokoikach bez klamek...tak samo pewnie jest i w astralu ze w pewnych warunkach przy wybitnym dostrojeniu można dostroić się do ŚF tylko czy to na pewno tędy droga do odkrycia tego co najważniejsze ? ....hmmmm cały czas mam głupie uczucie ze tak w tym jak i w całym zagadnieniu oobe kluczową role odgrywa częstotliwość rezonansu Schumana taki tam wewnętrzny głosik.... ale nauczyłem się by go nie odrzucać....

Jak by dodać do tekstu Darkowego jeszcze jednoczesne przenikanie się rożnych niefizycznych środowisk to by była cialkofrenia na całego.
To mamy ciało wielosrodowiskowe, a raczej ducha siedzącego w ciele o wielu obliczach.- dobre



Za szczelina znika poczucie trwania i osobowe istnienie . Znikaja nam ciałka niefizyczne, zostawiając nas- nagiego ducha . Jeśli dobrze zrozumiałem opis Brusa to bycie za szczelina, to te nie posiadanie czegokolwiek jest również osiągalne rozerwaniem się na kawałki - poprzez znalezienie srodka ciszy .Odcinając się od ciałek duchem jesteśmy w podobnej sytuacji jak za szczelina, tyle ze bez opuszczania ciała fizycznego.
Dostrzegam jak by dwa procesy , umożliwiające ruch w kierunku szczeliny .Pędzać przed siebie i w akcie odcięcia się .Rzuca to trochę światła na współistnienie tych środowisk świata hehe.
Brak ciaglasci trwania trafiające się nam na codzien ,przypisał bym niepostrzeżonemu byciu za szczelina, osiągnięte na skróty. Kolejny stan człowieka, wykraczający poza stan buddyczny. Ukryciu się w niej, osiągnięte poprzez oderwanie się od wielodymensyjnego środowiska człowieka , jego niefizycznych ciałek,

To osiąganie szczeliny na parę sposobów, rzuca odrobinę światła na fazowanie i współistniejące dymensje.
Lot na przełaj w kierunku centrum w wielodymensyjnej przestrzeni z gubieniem ciałek na granicy ich przenikania i do środka na skróty z odcięciem się od ich wpływu.
Kończę czytać Robeta Monroe i sie strasznie ciesze ,ze jego fazowanie to moje rozrywanie.
jeje