Dobre pytanie. Jak ja wchodze w trans i nagle oddech mi sie zbyt splyca też się stresuję i wywala mnie z transu.

Ale podejrzewam, że wywala z transu nie przez samo chwilowe urwanie oddechu tylko przez STRACH . Mam nadzieje że ktoś mądry nam tu poradzi

Przy przejściu następuje takie "pyk" przed tym "pyk" Ty świadomie oddychasz i kontrolujesz ten proces, po tym "pyk" dzieje się to automatycznie. Tylko że to "pyk" zazwyczaj przychodzi niezauważalnie
Postarajcie się złapać ten moment w którym następuje "pyk"

Spróbujcie się dużo bardziej rozluźnić przed przystąpieniem do tego. Rozluźnić nie tylko mięśnie ciała, ale i umysł, uczucia, oczekiwania, ambicje, takie free flow. Powinno wtedy pójść łatwiej.

Duszenie się też następuje jak jest się fest pijanym, oraz jak skóra jest bardzo nasiąknięta dymem z papierosów. Co ciekawe marysia ani hasz nie powodują takiego dyskomfortu.

Może i ja trochę pomogę. Też proponuje bardziej rozluźnić się ale razem z uśpieniem ciała przy rozbudzonej świadomości. Być może powodem tego duszenia się jest właśnie zbyt duże skupianie się na ciele podczas całego procesu wychodzenia. Ja odwrotnie do "ka" odradzałbym złapanie momentu, w którym następuje "pyk" . Jak rozumiem z tekstu, problem polega chyba na tym, że tarzano i luth właśnie łapią ten moment i to ich wybija z transu.
Ja odliczając i wprowadzając się w trans kilkakrotnie powtarzam mniej więcej taki teks:

"moje ciało zasypia, a ja pozostaję świadomy. Zewnętrzne i wewnętrzne bodźce z ciała ulegają wytłumieniu i zanikają. Odczucia z ciała zanikają. Pozostaję świadomy, a całe ciało zasypia".

Podczas powtarzania staram się też wysłać jakby intencje takiego polecenia do ciała. Czasem tekst modyfikuje no ale chodzi o to aby stracić poczucie ciała. Udaję się to lepiej lub gorzej ale zwykle tracę to poczucie.
Mam nadzieję, że się przyda.
Pozdrawiam

Dzięki za odpowiedzi!
Spróbuję przestać myśleć o ciele, choć to trudne. Gdy nie myśli się o niczym, starając się nie zwracać uwagi na hipnagogi i natrętne myśli wyskakujące stąd i zowąd, Taka zmiana w ciele zdecydowanie przykuwa uwagę.
Póki co zauważyłem, że po "prawie wyjściu" jestem bardzo zmęczony cały następny dzień. Może powoduje to zaburzenie snu przez inne fale mózgowe, jednak chyba czas normalnie się wyspać jako, że od tygodnia prób nie było sukcesu.
Jak tylko coś się zmieni, napiszę o tym tutaj:)

Ja również mam problem z natrętnymi myślami. Czasem mniejszy czasem większy. Dlatego podczas wychodzenia polecam skupić się na czymś. Zanim opanuje się myślenie o niczym należy myśleć o jednym. Ja stosuje technikę opisana tu gdzieś na forum. Powtarzam na wdechu - jestem, a na wydechu świadomy. Oddechy dość głębokie ale bez przesady, tak żeby i przepona trochę popracowała. Skupienie się na słowach odpędza natrętne myśli.

Kilka dni pod rząd próbowałem osiągać OBE, jednak przez niewyspanie i zmęczenie tymi próbami, zrobiłem sobie dzień odpoczynku.
To był znakomity ruch, gdyż następnego dnia, czyli wczoraj znowu miałem pozytywne efekty próby. Otóż znowu zrobiłem ćwiczenia relaksujące mięśnie, odliczałem od 100 do 0 i (o dziwo) nie miałem ani konkretnego odrętwienia, ani paraliżu, ani hipnagogów (jedynie natrętne myśli). Bardzo ciężko było się ich pozbyć, jednak odzyskiwałem świadomość i powtarzałem sobie co jakiś czas "jestem świadomy".
Nie czułem zasypiania ciała, jednak nagle doznałem usypiania płuc. Oczywiście zgodnie z poleceniami, postarałem się o tym nie myśleć (nie pomogło) i przemogłem się, myśląc o tym jak o umieraniu, które nie jest permanentne i starałem się oddzielić myśli od ciała. Jednak musiała wpaść ta jedna, niepożądana myśl i zauważyłem, że nie oddycham! Moje płuca w ogóle się nie poruszały (lub takie miałem wrażenie). Dusiłem się.
Wtem moje powieki się rozluźniły i uchyliły (kiedy śpię, często mam otwarte oczy- mięśnie powiek się rozluźniają) i już myślałem, że jestem w astralu (nie miałem wibracji, jedynie całkowity spokój i ciszę ducha i otoczenia) i zgodnie z tym co czytałem, poruszyłem ciałem astralnym. Jak się okazało, poruszyłem ciałem fizycznym i obudziłem się w całkowitym rozluźnieniu i wypoczęciu.
Kolejna próba zaraz po tym przyniosła znów lekkie uczucie duszenia, po czym zapadłem w sen.

Jeden z nich zapamiętałem- najważniejsze w nim było to, że znałem przyszłość i wiedziałem, że zaraz umrę, zgodnie z ciągiem zdarzeń. W pamięci miałem wydarzenia, które kiedyś doprowadziły do mojej śmierci (notabene, katastrofa lotnicza) jednak we śnie próbowałem zrobić wszystko, by tego uniknąć i zmieniałem ciąg zdarzeń. Może trzeba było spróbować doprowadzić do śmierci i wykorzystać to jako odskocznię do astrala i świadomego snu?

Przerażające jest to, co piszesz o tym oddychaniu. Skoro tak, to ja proponuję, abyś wstępnie popracował
trochę z energią. Tak, wiem - piszę to na każdym kroku, ale faktycznie mocno wierzę, że praca z energią
pomaga w wielu przypadkach. Mnie pewnie nigdy nie udało by się wyjść, gdybym nie zaczął działać z energią.

Wstępnie zrób sobie krótkie oczyszczanie, gdyż z twojego opisu wynika, że ogólnie otaczają cię jakieś niepokoje.
Miałeś kiedyś jakieś nieprzyjemne sytuacje związane z oddychaniem, brakiem powietrza? Musisz pozbyć się strachu,
że z wejściem w trans cokolwiek może się stać twojemu ciału, nie martw się - ono nie zapomni o oddychaniu.
Jeśli problemy sprawiają klatka piersiowa i gardło to możesz spróbować poświęcić więcej uwagi by lepiej
doenergetyzować czakry splotu słonecznego i gardła. Możesz jednak poprzestać na czakrze podstawy, naładować ją full,
to ona już sama prześlę energię tam, gdzie trzeba.

Jest też inne wyjście, przecież kontrola oddechu to tylko jedna z metod wchodzenia w trans!
Spróbuj czegoś innego, nie skupiaj się na oddechu w ogóle, lecz na wizualizowanym przedmiocie czy najlepiej
"nie skupiać się na niczym", po prostu - trzymać świadomość i nie dopuszczać żadnych myśli, a te, które się
pojawiają natychmiast hamować. Im więcej poświęcisz pracy na hamowanie myśli tym łatwiej ci będzie za każdym
następnym razem, gdy tylko się pojawią.
W ogóle nie myśl o oddechu, zapomnij o oddychaniu. Ja równie dobrze wchodzę w trans wtedy, gdy kontroluję oddech,
jak wtedy, gdy wcale nie poświęcam mu uwagi - może u Ciebie to również poskutkuje?!

Dzisiaj na przykład miałem fajną sytuację podczas poobiedniej drzemki, czasami mi się tak zdarza.
Trzymałem świadomość, wcale nie myśląc o oddychaniu i w pewnym momencie pstryk, potem powrót do świadomości
i słyszałem własne chrapanie. Ciało już spało i w najlepsze sobie chrapało, jakby nigdy nic
Niestety własne chrapanie bardzo mnie rozśmiesza, tak samo tym razem, nie mogłem przestać się śmiać w świadomości
ze swojego chrapania. Niestety to mnie szybko przebudziło, ale dało mi zastrzyk pozytywnej energii, hehe

Pozdrawiam i życzę powodzenia

Praca z energią...
Dłuższy czas robię sobie kurs hemi-sync Gateway Experience i tam po kolei mam naukę wszystkiego co potrzeba, zwłaszcza pracę z energią. Za pierwszym razem (z pierwszego posta) nie popracowałem z energią wcale podczas wyjścia, za drugim natomiast najpierw naładowałem się energetycznie (a najpierw zawsze ładuje mi się czakra serca) a następnie przeniosłem energię na czakrę trzeciego oka i stamtąd w koronę i stworzyłem sobie zamknięty obieg energii, "bańkę" ochronną, w której energia strzelała przez czubek głowy i wracała od dołu do ciała.
Zrobię tak jak piszesz i przestanę myśleć w ogóle o oddychaniu. Nie ukrywam, że bardzo pomogło mi usystematyzowanie sobie etapów wychodzenia i "odhaczanie" kolejnych stopni wyjścia. Po dwóch latach prób dopiero to poskutkowało.

Z oddychaniem jest ten problem, że przeszkadza na dwa sposoby: albo ma się lęk, że przestanie się oddychać i odzywa się potrzeba świadomej kontroli oddychania, albo oddychanie jest na tyle wyczuwalne, że dekocentruje w momencie wchodzenia w wibracje. Dwa problemy i jedno rozwiązanie, jakże proste: zignorować i w ogóle o tym nie mysleć. Oddychanie to nie jest proces, który musimy doglądać, żeby się dział, to coś, co się dzieje niezależnie od nas.



Oglądałeś "Oszukać przeznaczenie"? Twojemu śniącemu Ja pewnie nie spodobałaby się puenta tego filmu.

Faith:
Zapewne nie, jednak najciekawsze sny nigdy nie mogą u mnie dotrwać do końca, gdyż nad ranem mam lekki sen i się z nich budzę.

Mądrość na dziś: nie myśleć o oddechu.
Zrelacjonuję najbliższe kontakty z planem astralnym.

Cały wczorajszy czas przed zaśnięciem poświeciłem na starania o nieutrzymywanie świadomego oddechu.
Niestety chyba wieloletnie przyzwyczajenie doprowadziło do potrzeby i konieczności świadomego oddychania. Gdy tego nie robię, płuca się nie ruszają... Zdaję sobie sprawę z tego, że organizm sam utrzymuje ruch przepony, jednak nie działa to u mnie przed zaśnięciem. Jestem alergikiem-astmatykiem (powoli wychodzę z choroby) i wieczorem zmuszony jestem "odkasływać" (nie jest to nerwicowe natręctwo, muszę pozbyć się niepotrzebnych "płynów"). Fakt jednak, że parę natręctw przed zaśnięciem mam, związanych z oddechem właśnie.
Gdy starałem się nie myśleć o niczym, przestawałem myśleć o oddechu i płuca przestawały się ruszać (nie było to złudzenie- faktycznie nie oddychałem)
Sam nie wiem co robić- podłączyć się do respiratora?:)

Oh... a więc twój przypadek jest dużo bardziej złożony niż mogłoby się wydawać...
W grę wchodzi nie tyle "psychika", co czysto fizyczno-zdrowotna kwestia.
W takiej sytuacji przychodzi mi na myśl jedynie taka opcja, byś poświęcił się i wykształcił częstsze uzyskiwanie ld.
Możesz próbować przejść do obe przez ld, być może to nie byłoby wtedy takie "inwazyjne"?! W każdym razie
mógłbyś wypróbować, bo może okaże się to skuteczne.
Mnie co prawda rzadko się to udaje, bo zazwyczaj, gdy próbuję przejść z ld do obe to się wybudzam,
ale wnioskując z wielu przypadków o których czytałem, niektórym nie sprawia to żadnych problemów.

Pozdrawiam!

LD trenowałem już długi czas i miewam sny pół-świadome. To znaczy wiem, że trwa sen a nie realny świat i tyle- w snach doszedłem do wniosku, że lepiej jest, by były nieświadome i niekontrolowane, bo tak jest ciekawiej. Zwykle świadomość odzyskuję w snach tak interesujących, że mój szerszy umysł nie chce snu zmieniać...
Będę próbował dalej uzyskiwać OBE moją metodą, a może coś z tego wyjdzie. W końcu 2 lata temu uzyskiwałem stany poza ciałem dzięki "skokowi" z jednego świata do drugiego. To było takie *pstryk i już jestem w astralu z silnymi wibracjami (lub nie w sumie).

Kolejny raz prawie udało mi się osiągnąć OBE. Znów przy zasypianiu, tym razem jednak bez wibracji, paraliżu i nawet hipnagogów, jedynie luźne myśli. Przyszło oddzielenie od ciała bardzo łatwo aż przestały się ruszać płuca- znowu. Może to jakieś nerwicowe cholerstwo się uczepiło z tym oddychaniem, nie wiem w sumie. Może próbować pić melisę na noc, by wyluzować układ nerwowy?