żeby nie zasnąć można też liczyć co 3 od 100 do 1,mi to pomaga zachować świadomość,można też wcześniej rozbudzać umysł,ewentualnie można też poćwiczyć koncentrację,teraz już nie mam takich problemów jak kiedyś z utrzymaniem świadomości,ostatnio potrafię dłużej medytować niż kiedyś,nie tracąc świadomości,niestety LD ani OOBE jeszcze nie miałem,mam nadzieję że pomogłem

ja mam jeszcze większy problem a mianowicie nie udaje mi się wejść w trans.. tzn udaje ale nie zbyt często i tak jak to bylo ostatnio: byłam już w półśnie i zaczynałam widzieć różne rzeczy i tak jakby byłam gotowa żeby wejść w trans ale za każdym razem kiedy tak jest to w tym właśnie momencie tak jakby tracę kontrolę (przestaje panować ogólnie nad ciałem i myślami) i odruchowo się całkowicie wybudzam bo nie chcę zasnąć (bo w końcu gdybym zasnęła to było by gorsze od wybudzenia się)

macie dla mnie jakąś radę?

Jeżeli robisz coś takiego zaraz przed snem, to jest to znana wszystkim obenautom cofka z powodu fizycznego zmęczenia.

Jeżeli coś takiego się powtórzy staraj się z tym nie walczyć, mimo iż nie chcesz zasnąć. Twoja świadomość wyśle odpowiednie zawiadomienie do podświadomości i być może obudzisz się już "po drugiej stronie". Ze mną tak np. jest bardzo często

Pozdrawiam

W przypadku osób praworęcznych wyłania się lewa ręka a w przypadku osób leworęcznych - ręka prawa. A co ma zrobić osoba oburęczna?

No najprawdopodobniej wyłaniają się nogi ;d (nie ma głupich pytań, są tylko głupie odpowiedzi).

Każdy musi sprawdzić, jaką część ciała odczuwa jako pierwszą wychodzącą z ciała. W gruncie rzeczy, to nie jest jakoś ogromnie istotne, co pierwsze, co drugie, a co dziesiąte

Ja jestem oburęczny i zwykle pierwsze "w górę" szły nogi, więc coś w tym jest KruKu

Początki relaksacji to przeważnie walka z nagminnym usypianiem i innymi "sensacjami" towarzyszącymi temu stanowi.

Spróbuję wytłumaczyć na prostym przykładzie malutkiego dziecka. Otóż, dziecko, kiedy "dorasta" do pierwszych prób chodzenia, najpierw próbuje się podnosić i... przewraca się, potem raczkuje, potem stawia pierwsze kroczki, trzymając się mebli, spodni taty czy spódnicy mamy... Teraz przejdę do sedna.

Zaczynamy eksperymenty z wyjściem poza ciało i od razu chcemy mieć namacalne efekty. Nasz mózg trzeba najpierw na to nastroić jak stację radiową, którą chcemy odbierać. Pierwsze próby to chaos, który odbieramy, czyli usypianie albo strach przed tym, co w danej chwili się dzieje (porównaj to z próbą nauki chodzenia małego dziecka).

Wchodząc w relaks zmieniamy zakres częstotliwości pracy naszego mózgu, czyli najprościej mówiąc, uspokajamy ciało i myśli (poziom beta) i przygotowujemy się do przejścia na zupełnie inne częstotliwości, czyli uczymy się opanować częstotliwość alfa, która jest najbardziej optymalnym stanem dla pracy naszego mózgu, który można wykorzystać w dowolny sposób - jest między innymi punktem startowym do OOBE.

Poziom alfa należy najpierw opanować, a to nie dzieje się z dnia na dzień - jeśli robimy to z pełną świadomością. Musimy z początku pozwolić sobie na usypianie, na różne inne sensacje, które temu towarzyszą, by wreszcie zacząć ten stan kontrolować będąc tego świadomym.

Kiedy opanujesz podstawy relaksacji i wejścia w medytację, kontrolując ten stan, możesz postępować dalej.
Bez podstaw niczego się nie nauczysz, niczego nie rozwiniesz w sobie. W szkole uczysz się najpierw alfabetu, by posiąść sztukę pisania. Tak samo jest z OOBE - trzeba nauczyć się podstaw, by móc kontrolować swoje ciało subtelne. Żeby usiąść za kierownicą pojazdu trzeba najpierw nauczyć się nim kierować.

pozdrawiam