Nieświadomy sen, wykonuje wszystko według instrukcji, jednak trudno opisać to co robię. Zapamiętuje moje szczególne zwrócenie uwagi na to, że trzeba wykonywać to przy odpowiednim nastawieniu, takim pozytywnym przekonaniu, że się uda. W pamięci pozostaje jeszcze tylko to, że bylem w jakimś domu, ale co tam robiłem już nie. Gdy kończy się sen odzyskuje świadomość w obszarze przycielesnym, ale jest jakoś inaczej. Mimo iż świadomość jest w ciele, ja obserwuje wszystko jakby z trzeciej osoby, ale to także nie jest obserwowanie które znamy z reala, to bardziej mentalny odbiór sytuacji, który nakreśla co widać bez szczególnego nastawienia na wizualny aspekt. Ktoś przy mnie jest, siedzi i opowiada mi coś, a ja kojarzę to ze sztuką śnienia. Zastanawiam się o tym i wpada mi myśl o drodze łowcy. Pisze o tej osobie siedzącej obok jako towarzyszu, gdyż mówienie o nim jak o sprzymierzeńcu było by błędem, a to dlatego, że taką nazwę pozostawiam istotom, które pochodzą ze świata Castanedy i przynoszą ze sobą strach. Dość proste i pewnie nie do końca prawdziwy to opis, ale mi na razie starczy. Gdy nadleciał czarny kruk i wylądował mi na szyi, zostałem nieco uspokojony, żebym nie reagował i nie podnosił się. Ciekawe jak miałbym to zrobić, skoro i tak jestem kontrolowany w większości przez moją niefizyczną świadomość, poruszenie się w takiej sytuacji musiałoby kosztować trochę trudu. Mimo to dane polecenie miało sens, wraz z krukiem przyszedł strach, który spotęgowany został tym, co zaraz kruk zaczął robić. Zaczął dziobać mnie w szyje jak kornik w drzewo, a ja za którymś razem nie wytrzymałem i chciałem się obudzić. Obudziłem się by jeszcze przez dosłownie moment zaznać strachu, już kiedyś raz go doświadczyłem . To taki strach, jakby coś w powietrzu nagle zniknęło zabierając ze sobą swój strach w mgnieniu oka.

Czy droga wojownika i droga łowcy to jest to samo ?